امروزه بسیاری از افراد بهدلیل انجام فعالیتهای سنگین، دچار درد در ناحیه دست خواهند شد. این درد میتواند بهصورت دورهای بروز یابد و بعد از مدتی با مصرف مسکنها و استراحت در منزل کاهش پیدا کند؛ اما در برخی موارد درد این ناحیه تا مدت طولانی ادامه پیدا کرده و انجام فعالیتهای روزمره بیمار را با مشکل مواجه کند. تاندونیت دست یکی از بیماریهای شایعی است که با التهاب تاندونهای اطراف مفصل دست خود را نشان میدهد. در افراد مبتلا به این بیماری جابهجایی مفصل دست نیز با درد همراه است. گزینههای درمانی متعددی بهمنظور مدیریت درد و التهاب ناشی از تاندونیت دست وجود دارند؛ اما توجه داشته باشید هنگام ابتلا به این بیماری باید بهمنظور درمانهای مناسب با شرایط خود تحت نظر یک متخصص باشید. در ادامه قصد داریم به بررسی عارضه تاندونیت دست و انواع راهکارهای درمانی این مشکل بپردازیم؛ با ما همراه باشید.
بروز تاندونیت دست چه علائمی دارد؟
تاندونیت دست درواقع التهاب تاندونهای این ناحیه محسوب میشود که باعث بروز درد، ناراحتی و اختلال در انجام فعالیتهای ساده روزانه خواهد شد. این عارضه ممکن است بهمرور زمان از بین برود؛ اما برخی بیماران بهطور کامل درمان نشده و فرد تنها قادر به مدیریت آن است. بهطورکلی شایعترین علامت برای افراد مبتلا به تاندونیت دست، درد در این ناحیه محسوب میشود؛ اما از دیگر علائم این بیماری میتوان به موارد زیر اشاره نمود.
- ضعف عضلانی یکی از علائم بارز تاندونیت دست است. بیماران مبتلا به این بیماری در ناحیه مچ دست دچار ضعف میشوند و انجام برخی کارهای روزمره برای آنها دشوار خواهد بود.
- ایجاد حرارت و قرمزی در دست افراد مبتلا به تاندونیت نیز نوعی واکنش التهابی بدن هنگام ایجاد این بیماری محسوب میشود.
- التهاب تاندونها معمولا با تورم در اطراف مفصل مچ دست همراه خواهد بود. بیماران معمولا بهدلیل درد شدید مفصل دست سعی میکنند کمتر از این ناحیه استفاده کنند. همین امر باعث خشکی مفصل و کاهش دامنه حرکتی شود.
- دست مبتلا به تاندونیت بهدلیل افزایش میزان التهاب و فشار به لمس حساس است.
- احساس درد بهصورت ضربانی هنگام حرکت دادن دست و فشار به تاندونها حتی هنگام استراحت یکی دیگر از علائم اصلی تاندونیت دست محسوب میشود.
علل ایجاد تاندونیت دست
همه تاندونها ممکن است به دلایل مختلف دچار التهاب شوند و برای فرد درد شدیدی را بههمراه داشته باشند؛ اما بهطورکلی التهاب تاندونها نتیجه فعالیتهای خاص افراد است. در ادامه به معرفی برخی عوامل که در ایجاد تاندونیت دست موثر هستند خواهیم پرداخت.
انجام فعالیت های تکراری
انجام برخی فعالیتهای تکراری با گذشت زمان به تاندون دست فشار وارد میکنند. فعالیتهایی همچون تایپ با رایانه، استفاده مکرر از ابزارهایی همچون چرخ خیاطی، اره برقی یا چکش میتواند منجر به این بیماری شود. همچنین ورزشهایی مانند تنیس، بیسبال و بولینگ که نیازمند استفاده از مچ دست و حرکات مکرر هستند، به بافتهای نرم بدن همچون تاندونها آسیب وارد میکنند.
ضخیم شدن غلاف سینوویال
غلاف سینوویال امکان حرکت روان تاندون ها را فراهم میکند؛ اما در برخی موارد ممکن است ملتهب شود. در صورت ملتهب شدن غلاف سینوویال مادهای چسبناک تولید میشود که باعث ایجاد اختلال در حرکت تاندونها خواهد شد. ضخیم شدن غلاف سینوویال با تنگ کردن فضا، احتمال چسبندگی آنها به غلاف و التهاب تاندونها را افزایش میدهد.
بروز برخی بیماری ها
بیماریهایی همچون دیابت و آرتروز باعث ضعیف شدن مفصل شده و ساختار استخوانها را تغییر میدهند. همچنین این بیماریها بافتهای نرم همچون تاندونها را نیز تحت تاثیر قرار میدهند.
آسیب دیدگی ناشی از ضربه و صدمه
صدماتی که بر اثر تصادف با وسایل نقلیه رخ میدهد و منجر به افتادن بر روی مچ دست میشود، در ایجاد تاندونیت نقشه زیادی دارد. همچنین هر ضربهای که به مچ دست وارد میشود، امکان ابتلا به تاندونیت دست را افزایش میدهد.
روش تشخیص تاندونیت دست چگونه است؟
تشخیص تاندونیت دست با جستجو و بررسی علائم بارز این بیماری تعیین میشود. بنابراین شما میتوانید با مراجعه به متخصص ارتوپدی نسبت به تشخیص و درمان علائم تاندونیت دست اقدام نمایید. هنگام مراجعه به پزشک ابتدا معاینه فیزیکی برای شما انجام میشود. در معاینه فیزیکی وضعیت سلامتی و سابقه پزشکی شما مورد بررسی قرار گرفته و سپس پزشک به ارزیابی وضعیت مچ دست و علائم موجود میپردازد. همچنین بررسی کامل محدوده دامنه حرکتی دست نیز ازجمله موارد بااهمیت در تشخیص تاندونیت شناخته میشود. پس از انجام معاینات فیزیکی بهمنظور اطمینان از وجود بیماری یا رد آن، پزشک انجام تصویربرداریهای زیر را توصیه میکند.
اشعه ایکس
اغلب پزشکان تصویربرداری اشعه ایکس را بهمنظور بررسی وضعیت استخوانها تجویز میکنند؛ چراکه از این تصویربرداری میتوان بهمنظور بررسی وجود سایر بیماریهایی که ممکن است باعث ایجاد علایم شدهاند، استفاده نمود.
ام آر آی
تصویربرداری رزونانس یا امآرآی جزئیات واضحی را از بافتهای نرم بدن همچون تاندونها و رباطها در اختیار پزشک قرار میدهد. در صورت وجود هرگونه پارگی، کشیدگی یا التهاب با استفاده از تصاویر امآرآی میتوان بهراحتی درمان را آغاز نمود.
سونوگرافی
سونوگرافی نیز یکی دیگر از روشهای تصویربرداری برای تشخیص تاندونیت دست است که اطلاعات مناسبی را درباره تاندونهای مچ دست و دیگر بافتهای نرم اطراف آن ارائه میکند.
تاندونیت دست چگونه درمان می شود؟
پس از تشخیص و تایید تاندونیت دست، پزشک باید یک درمان مناسب برای بهبود بیماری انتخاب کند. درمان افرادی که دچار تاندونیت دست شدهاند، یکسان نخواهد بود و برخی روشهای درمانی تنها برای نوع خاصی از التهابات مفصل هستند. اغلب درمانها در آغاز با چند مرحله ساده بهمنظور کنترل التهاب و ترمیم تاندون انجام میشوند و پزشک در صورت عدم موفقیت در کاهش علائم، روشهای تهاجمیتری را توصیه میکند. در ادامه به بررسی بهترین روشهای بهبود تاندونیت دست خواهیم پرداخت.
استراحت
یکی از بهترین گزینهها برای درمان التهاب تاندون دست، استراحت و عدم انجام فعالیتهای سنگین محسوب میشود. در صورت ابتلا به تاندونیت دست باید از انجام فعالیت و حرکاتی که باعث تشدید درد میشوند خودداری کنید. بسیاری از افراد تصور میکنند با استراحت کردن، انجام کارهای ضروری آنها مختل میشود؛ درحالیکه استراحت در چنین شرایطی امری ضروری است و علاوهبر کاهش تورم تاندونها، به تسریع روند درمان کمک میکند.
گرمادرمانی و سرمادرمانی
هدف از گرمادرمانی و سرمادرمانی، التیام ناحیه آسیبدیده است؛ اما هریک از آنها به روشهای بسیار متفاوتی عمل میکنند. سرمادرمانی در تسکین درد و کاهش تورم موثر است و برای انجام این کار باید یه کیسه حاوی یخ را به مدت 20 دقیقه بر روی ناحیه آسیبدیده قرار دهید. البته توجه داشته باشید کیسههای حاوی یخ را بهصورت مستقیم بر روی پوست قرار ندهید و باید از دستمال کمک بگیرید. گرما درمانی با افزایش جریان خون و رساندن اکسیژن مورد نیاز به ناحیه آسیبدیده درد را تا حد زیادی تسکین میدهد. برای انجام این روش کیسه آب گرم را همراه با حوله بر روی دست خود قرار دهید. از انجام این روش در ساعات اولیه بعد از بروز آسیب خودداری کنید؛ چراکه درد و تورم را افزایش میدهد.
دارودرمانی
مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی به کاهش التهاب و تورم بافتهای نرم و کاهش علائم بیماری کمک میکند. استفاده از این داروها در کنار سایر گزینههای درمانی همچون استراحت و تمرینات ورزشی بسیار مفید خواهد بود؛ اما توصیه میکنیم پیش از مصرف هرگونه دارو با پزشک متخصص مشورت کنید.
تزریق کورتیکواستروئید
تزریق کورتیکواستروئید به تسکین درد و کاهش تورم در مچ دست کمک موثری میکند. کورتیزون نوعی داروی ضدالتهابی قوی است که پزشک با درنظرگیری شرایط بیمار تجویز خواهد کرد. توجه داشته باشید تزریق کورتیکواستروئید درمانی موثر برای تاندونیت محسوب میشود؛ اما مصرف بیش از اندازه آن باعث ضعیف شدن تاندونها میشود.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی نوعی روش درمانی بوده که بر بهبود عملکرد تاندونها و رباطهایی که این دست را احاطه کردهاند، متمرکز است. فیزیوتراپیستها نیز از انواع تمرینات کششی و تقویتی بهمنظور درمان تاندونیت دست استفاده میکنند. همچنین فیزیوتراپی در درمان و بهبودی بسیاری از بیماریهای عضلانی و مفصلی همچون تاندونیت دست نقش مهمی دارد. فیزیوتراپیستها آتل و مهاربند را بهمنظور کنترل حرکات مفصل طراحی کرده و میسازند.
جراحی
جراحی زمانی انجام میشود که دیگر روشهای درمانی باعث بهبود تاندونیت دست نشوند. با استفاده از جراحی میتوان ناحیه غلاف تاندون که باعث حرکت دردناک و سخت تاندون میشود را آزاد نمود. طی جراحی پزشک بافت آسیبدیده را برداشته و فضا بیشتری را در مفصل ایجاد میکند. جراحی باز و آرتروسکوپی دو نوع مختلف جراحیهایی هستند که برای درمان تاندونیت انجام میشوند. توجه داشته باشید که انجام فیزیوتراپی بعد از جراحی تاندون امری ضروری خواهد بود.
سوالات متداول
1- آیا عارضه تاندونیت دست قابل درمان است؟
این بیماری بعد از مراجعه بهموقع به پزشک متخصص و انجام روشهای درمانی تجویز شده بهمرور زمان بهبود پیدا میکند.
2- چگونه میتوانیم از تاندونیت دست جلوگیری کنیم؟
با رعایت برخی نکات همچون پرهیز از انجام حرکات تکراری، انجام تمرینات مقاومتی و کششی و استفاده از بریس میتوانید احتمال ابتلا به تاندونیت دست را تا حد زیادی کاهش دهید.
3- مدت زمان بهبودی بعد از جراحی تاندونیت دست چقدر است؟
معمولا بیماران 6 هفته بعد از انجام جراحی تاندونیت دست بهبود پیدا میکنند.
تاثیر تمرین در فیزیوتراپی کیانپارس می تواند بهبودی عملکرد کودکان با اختلالات حرکتی و توسعهای کمک کند و بچه صورت میتواند به آنها در یادگیری مهارتهای جدید کمک کند؟
تمرینات فیزیوتراپی میتوانند بهبود عملکرد کودکان با اختلالات حرکتی و توسعهای را تسهیل کنند. برای مثال، در مورد اختلال هماهنگی حرکتی، تمرینات فیزیوتراپی میتوانند به کودکان کمک کنند تا مهارتهای حرکتی خود را بهبود بخشند.
فیزیوتراپی کودکان یک حوزه توانبخشی ویژه و متمرکز بر بهبود عملکرد کودکان خردسال و نوزادان است. این تمرینات میتوانند به کودکان کمک کنند تا مهارتهای حرکتی خود را تقویت کنند و به آنها کمک کنند تا بهتر با چالشهای روزمره مواجه شوند.
همچنین، تمرینات حرکتی ریتمیک میتوانند بهبود کارکردهای اجرایی در مؤلفههای بازداری رفتاری و حافظه فعال کودکان اوتیستیک با عملکرد بالا را تسهیل کنند.
در نهایت، تمرینات ویژه انفرادی، گروهی و مشارکتی میتوانند تأثیر معناداری بر اختلال هماهنگی رشدی و عملکرد شناختی کودکان داشته باشند4. اما بر عملکرد اجتماعی کودکان تأثیر معناداری ندارد.
فیزیوتراپی چطور میتواند به بهبودی وضعیت افرادی که پس از یک عمل جراحی دچار محدودیتهای جسمانی شدهاند، کمک کند؟
تاثیر تمرین در فیزیوتراپی کیانپارس می تواند بهبودی عملکرد افراد با مشکلات مفصلی مانند آرتروز و آسیبهای ورزشی کمک کنند و بچه صورت میتوانند به کاهش درد و بهبود انعطاف پویایی مفاصلی کمک کنند؟
چطور میتوان فیزیوتراپی را برای بهبود عملکرد بیمارانی با این مرض در قسمت فیزیوتراپی پاها و کمر و ستون فقرات پایین هستند، به کار برد؟
بیمارانی که با مشکلات پاها و کمر و ستون فقرات پایین روبرو هستند، میتوانند با انجام فیزیوتراپی، عملکرد خود را بهبود بخشند. فیزیوتراپی کمر به کاهش کمردرد، بهبود عملکرد ناحیه کمر، و آموزش یک برنامه نگه دارانه به بیمار برای رفع مشکلات کمر میپردازد . برای بهبود عملکرد پاها، فیزیوتراپی شامل تمریناتی مانند تمرینات تعادل، تمرینات قدرتی، تمرینات انعطاف پذیری، و تمرینات کار با توپ است . همچنین، تمریناتی مانند پیاده روی، شنا، و دوچرخه سواری نیز میتوانند به بهبود عملکرد پاها کمک کنند3. برای بهبود عملکرد ستون فقرات پایین، فیزیوتراپی شامل تمریناتی مانند تمرینات تعادل، تمرینات قدرتی، تمرینات انعطاف پذیری، و تمرینات کار با توپ است. همچنین، تمریناتی مانند پیاده روی، شنا، و دوچرخه سواری نیز میتوانند به بهبود عملکرد ستون فقرات پایین کمک کنند.