درد لگن و پا به تنهایی نشانه‌ای از بیماری نیست بلکه نشانه ای از مشکلات دیگر اسکلتی و عضلانی می‌باشد. در برخی موارد مانند رشد کودکان یا بارداری زنان، به دلیل تغییرات هورمونی و شل شدگی عضلات، این دردها طبیعی است، اما اکثراً درد لگن و پا نشانه‌ای از مشکلات جدی‌تر است که گاهاً با علائم دیگر همراه می‌شود. معمولاً این درد یک طرف بدن را درگیر می‌کند و اغلب از کمر شروع می‌شود و سپس به لگن و پا منتقل می‌شود. گاهی هم مفاصل و استخوان‌های لگن یا پا دچار مشکلات و آسیب شده‌اند و درد را به یکدیگر منتقل می‌کنند. علائمی که ممکن است همراه درد لگن و پا تجربه شود عبارتند از:
فشار به عضلات و تاندون‌های ناحیه لگن یک عارضه شایع بوده که به دلایل مختلفی رخ می‌دهد و ممکن است عوارض بسیار جدی را برای بیمار به‌همراه داشته باشد. بنابراین برای درمان و رفع این مشکل باید هرچه سریع‌تر اقدام نمود؛ چراکه در بسیاری از مواقع فشار به لگن باعث ایجاد درد در کشاله ران، پا یا زانو می‌شود. در ساختار لگن، تاندون‌ها و عضلات نقش بسیار مهمی را در عملکرد درست این ناحیه دارند و وجود مشکل در این قسمت‌ها فرد را دچار درد و ناراحتی می‌کند. در ادامه به بررسی مهم‌ترین دلایل و نشانه‌های فشار به عضلات و تاندون های لگن خواهیم پرداخت.
علائم اختلال در لگن
درد لگن و پا به تنهایی نشانه‌ای از بیماری نیست بلکه نشانه ای از مشکلات دیگر اسکلتی و عضلانی می‌باشد. در برخی موارد مانند رشد کودکان یا بارداری زنان، به دلیل تغییرات هورمونی و شل شدگی عضلات، این دردها طبیعی است، اما اکثراً درد لگن و پا نشانه‌ای از مشکلات جدی‌تر است که گاهاً با علائم دیگر همراه می‌شود. معمولاً این درد یک طرف بدن را درگیر می‌کند و اغلب از کمر شروع می‌شود و سپس به لگن و پا منتقل می‌شود. گاهی هم مفاصل و استخوان‌های لگن یا پا دچار مشکلات و آسیب شده‌اند و درد را به یکدیگر منتقل می‌کنند. علائمی که ممکن است همراه درد لگن و پا تجربه شود عبارتند از:
– دردی که از لگن شروع شده و در طول مسیر عصب پشت ران، ساق پا و تا انتهای پا ادامه می‌یابد.
– درد شدید در یک پا که ایستادن و راه رفتن را مشکل می‌کند.
– حس درد و علائم دیگر در انگشتان پا.
– علائمی مانند سوزش، تیرکشی، بی‌حسی یا ضعف در پایین ساق پا.
– درد کمر که معمولاً به هنگام مشکلات دیسکی ظاهر می‌شود و ممکن است به درد لگن و پاها منتقل شود.
– ضعف و بی‌حسی در زمان حرکت پاها.
– در حین نشستن یا راه رفتن، درد بیشتر می‌شود در حالی که دراز کشیدن و استراحت ممکن است درد را کاهش دهد.
– درد طولانی‌مدت که معمولاً فقط یک طرف لگن یا پا را درگیر می‌کند، اما گاهی هم در دو طرف رخ می‌دهد.
– در حین نشستن یا راه رفتن، درد بیشتر می‌شود در حالی که دراز کشیدن و استراحت ممکن است درد را کاهش دهد.
– درد طولانی‌مدت که معمولاً فقط یک طرف لگن یا پا را درگیر می‌کند، اما گاهی هم در دو طرف رخ می‌دهد.
– دردی که از لگن شروع شده و در طول مسیر عصب پشت ران، ساق پا و تا انتهای پا ادامه می‌یابد.
– درد شدید در یک پا که ایستادن و راه رفتن را مشکل می‌کند.
– حس درد و علائم دیگر در انگشتان پا.
– علائمی مانند سوزش، تیرکشی، بی‌حسی یا ضعف در پایین ساق پا.
– درد کمر که معمولاً به هنگام مشکلات دیسکی ظاهر می‌شود و ممکن است به درد لگن و پاها منتقل شود.
– ضعف و بی‌حسی در زمان حرکت پاها.
نشانگان پیریفورمیس
علائم نشانگان پیریفورمیس به دلیل کوتاه شدن یا سفت شدن و گرفتگی عضله پیریفورمیس اتفاق می‌افتد. پیریفورمیس یک عضله کوچک است که در عمق لگن و باسن واقع شده است. زیرا عصب سیاتیک از زیر عضله پیریفورمیس عبور می‌کند، گرفتگی در این عضله می‌تواند فشاری بر روی عصب سیاتیک وارد کند و باعث درد در باسن و انتشار این درد به کمر و پشت ران شود. حدود ۶ درصد از دردهای سیاتیک به این نشانگان مرتبط می‌باشند، اما در این حالت، اختلال عصبی در اندام تحتانی وجود ندارد. این عارضه در ورزشکاران اسکی، تنیس و دوچرخه‌سواران بیشتر دیده می‌شود و در زنان نسبت به مردان شایع‌تر است. از عوامل موثر در این بیماری می‌توان به ورزش‌های غیراصولی، تغییرات در بیومکانیک لگن، ضربه به باسن و آسیب‌دیدگی عضله پیریفورمیس اشاره نمود. درد ناشی از نشانگان پیریفورمیس در اغلب موارد با بیدار شدن از خواب، ایستادن یا نشستن طولانی مدت، اجابت مزاج و فشار موضعی بر پشت باسن تشدید می‌شود. همچنین، با چرخش داخلی ران و نزدیک شدن آن به مرکز بدن، درد بیشتر می‌گراید.
فعالیت‌های ورزشی سنگین
فعالیت‌های ورزشی سنگین مانند فوتبال و دو، در صورت عدم داشتن آمادگی جسمانی کافی می‌توانند باعث بروز درد در ناحیه لگن شوند. تغییر در تمرینات روزانه و شروع فعالیت ورزشی جدید نیز ممکن است باعث شود فرد در معرض آسیب یا درد لگن قرار بگیرد. درد لگن پس از ورزش ممکن است ناشی از عوامل مختلفی از جمله التهاب بورس‌ها، تاندینوپاتی و آسیب به نوار خاصره‌ای درشت‌نی یا نوار متصل‌کننده لگن به استخوان درشت‌نی باشد.
التهاب سیاتیک
التهاب سیاتیک نیز یکی از عوامل اصلی درد لگن است که معمولاً با درد حاد و خنجری همراه است. این نوع درد از پایین کمر آغاز شده و به باسن، ناحیه جلویی و جانبی لگن، و پاها انتشار می‌یابد. همچنین، التهاب سیاتیک ممکن است با گزگز و بی‌حسی در انگشتان پا همراه باشد. علائم التهاب سیاتیک معمولاً هنگام بلند شدن از حالت نشسته و صاف کردن زانو تشدید می‌شود. عوامل مختلفی می‌توانند باعث این عارضه شوند، از جمله تنگی کانال نخاع، آرتروز ستون فقرات کمری، بیرون‌زدگی یا پارگی دیسک‌های بین مهره‌ای و گرفتگی عضلات پایین کمر.
بارداری
در دوران بارداری، میزان ترشح هورمون‌ها تغییر می‌کند و این تغییرات باعث شل شدن عضلات و لیگامان‌ها می‌شود تا مادر برای زایمان آماده شود. افزایش اندازه شکم و شل شدن لیگامان‌ها احتمال بروز درد لگن را افزایش می‌دهد. پارگی یا نیم‌پارگی غضروف محافظت‌کننده از مفصل لگن نیز از عوامل دیگر درد لگن در خانم‌های باردار است. همچنین، اعصاب محیطی ممکن است در این دوران ملتهب شده و درد لگن ایجاد کنند، از جمله عصب پوستی فمورال جانبی در ران. علاوه بر بارداری، تحریک این عصب ممکن است ناشی از پوشیدن لباس‌های تنگ و بیماری دیابت باشد و درد لگن را ایجاد کند.
فتق
فتق نیز یکی از عوامل دیگر درد لگن است که زمانی اتفاق می‌افتد که در محل اتصال عضلات دیواره شکم، ضعف یا پارگی وجود داشته باشد یا بخشی از یک ارگان از بافت اطراف خود بیرون بزند. فتق‌های شکمی می‌توانند باعث درد در ناحیه جلویی لگن شوند و در بارداری به دلیل فشار جنین بر شکم رایج هستند. همچنین، فتق فمورال یا کشاله ران نوع دیگری از فتق است که در کانال اطراف مفصل لگن ایجاد می‌شود و منجر به بروز درد می‌شود.
شایع ترین علل فشار به عضلات و تاندون های ناحیه لگن
طبق تحقیقات انجام‌شده دلیل اصلی فشار به عضلات و تاندون‌های ناحیه لگن التهاب، عفونت، شکستگی استخوان یا بیماری‌هایی شناخته می‌شود که امروزه به‌دلیل اشتغال به برخی کارهای سنگین، بی‌تحرکی و انجام حرکات اشتباه در ورزش گسترش یافته است. در ادامه به مهم‌ترین دلایل فشار در ناحیه لگن خواهیم پرداخت.
آرتروز
آرتروز به‌علت ساییدگی تدریجی غضروف مفصل ایجاد شده و به عضلات و تاندون‌های ناحیه لگن فشار زیادی را وارد می‌کند. این آسیب‌دیدگی با افزایش سن، فرآیند ساییدگی غضروف را سرعت می‌بخشد. توجه داشته باشید که هرچه شدت آرتروز بیشتر باشد، فشار به عضلات و تاندون‌های لگن نیز بیشتر خواهد بود؛ چراکه ساییده شدن غضروف لگن باعث تنگ‌تر شدن فضای بین استخوان‌ها و ساییده شدن آنها با یکدیگر خواهد شد.
آرتریت التهابی
آرتریت التهابی انواع مختلفی داشته و شامل مواردی همچون روماتیسم، اسپوندیلیت آنکیلوزان و… است. با توجه به اینکه آرتریت لگن باعث درگیر شدن ناحیه ران و لگن می‌شود، با فشار به تاندون‌های لگن احساس درد سنگین و مداومی را برای شخص به‌همراه دارد. معمولا درد آرتروز با فعالیت بدن شدت می‌یابد؛ اما درد ناشی از آرتریت التهابی برخلاف آرتروز با فعالیت بدنی کاهش پیدا خواهد کرد.
التهاب بورس ها
بورس ها کیسه‌های پر از مایعی هستند که در بین ماهیچه‌ها، مفاصل و تاندون‌ها به‌عنوان ضربه‌گیر عمل می‌کنند. اگر بورس‌ها ملتهب شوند به عضلات و تاندون‌های ناحیه لگن فشار زیادی وارد می‌شود و بیمار در قسمت جلویی مفصل ران احساس درد شدیدی خواهد داشت. معمولا بورسیت ایلیوپسواس برای دوندگان و فوتبالیست‌ها اتفاق می‌افتد. گاهی اوقات بورس‌ها به‌دلیل وارد کردن فشار به عضلات و تاندون‌های لگن می‌توانند باعث قفل شدن مفصل ران یا صدا دادن آن شود.
شکستگی لگن
سالمندان و افرادی که دچار پوکی استخوان هستند، بیشتر از هر فردی دیگری در معرض شکستگی لگن قرار دارند؛ زیرا استخوان‌های به دلایلی همچون افزایش سن و دیگر عوامل فیزیکی به مرور ضعیف می‌شوند. شکستگی لگن ممکن است در اثر زمین خوردن یا ضربه مستقیم به لگن ایجاد شود.
این شکستگی باعث ایجاد درد شدید و ناگهانی و فشار به عضلات و تاندون‌های لگن می‌شود. بسیاری از ورزشکارانی که دچار اختلالات تغذیه‌ای هستند و استخوان‌های ضعیف‌تری دارند، در معرض شکستگی استخوان لگن قرار خواهند داشت. مواردی همچون استعمال دخانیات، پوکی استخوان، سرطان و مصرف استروئید احتمال شکستگی استخوان لگن را افزایش می‌دهد. این شکستگی معمولا با جراحی درمان شده و بیمار بعد از آن به جلسات فیزیوتراپی نیاز خواهد داشت.
کشیدگی عضله فلکسور
کشیدگی لگن به‌معنای پارگی عضله یا تاندون نزدیک به آن است. کشیدگی این عضلات باعث درد در عضلات و تاندون‌های ناحیه لگن شده و فشار بیش از حد به آنها وارد می‌کند. این عارضه بیشتر در میان دوچرخه‌سواران، رزمی کاران و فوتبالیست‌ها شایع است و باعث درد و ورم عضلات و کاهش دامنه حرکتی آنها می‌شود. همچنین ممکن است کشیدگی عضله فلکسور در اثر برخورد نوعی ضربه مانند ضربه‌های مستقیم در ورزش رخ دهد.
سرطان استخوان
امروزه افراد به دلایل مختلفی به سرطان استخوان مبتلا می‌شوند. این سرطان می‌تواند باعث درد دائمی در افراد شده و به عضلات و تاندون‌های ناحیه لگن فشار وارد کند. این بیماری ممکن است سبب کاهش وزن، خستگی غیرعادی و تورم اطراف لگن شود. همچنین سرطان استخوان با ضعیف کردن استخوان‌ها، آنها را دچار شکستگی می‌کند.
نشانه های فشار به عضلات و تاندون های ناحیه لگن چیست؟
متناسب با نوع عارضه‌ای که باعث فشار به عضلات و تاندون‌های ناحیه لگن شده، ممکن است در نواحی همچون باسن، درون مفصل ران، خارج از مفصل ران و کشاله ران احساس درد و ناراحتی داشته باشید. برخی دیگر از متداول‌ترین نشانه‌های فشار به عضلات و تاندون‌های این ناحیه شامل موارد زیر است.
- هنگامی‌که خون، ترشحات و مایعات روده در شکم جمع می‌شوند، احساس شکم درد و فشار در لگن می‌کنید.
- زمانی که لایه خارجی حفره شکمی دچار آسیب دیدگی شده باشد، هنگام راه رفتن یا لمس کردن شکم احساس درد شدیدی خواهید داشت.
- هنگامی‌که یکی از عضلات و تاندون‌های لگن آسیب ببیند و لگن دچار التهاب شود، به‌وضوح احساس درد در لگن می‌کنید.
- یکی دیگر از نشانه‌های فشار به عضلات و تاندون های لگن، لنگیدن هنگام راه رفتن و شدت گرفتن درد است.
- گرفتگی عضلات اطراف لگن نیز یکی دیگر از نشانه‌های بروز مشکل در لگن است.
روش های تشخیص فشار به عضلات و تاندون های ناحیه لگن چگونه است؟
اگر درد ناشی از فشار به عضلات و تاندون‌های لگن به‌گونه‌ای بود که بیشتر از 2 هفته طول کشید و شدت یافت، حتما با یک پزشک متخصص مشورت کنید. در بسیاری از موارد پزشک لازم است مفصل ران و لگن را با دقت بررسی کرده و آن را درمان کند. همچنین اگر علائمی مانند کبودی، خونریزی، تب و ناتوانی در راه رفتن دارید باید هرچه سریع‌تر به پزشک مراجعه نمایید. برای تشخیص دقیق بیماری، پزشک از بیمار سوالاتی در رابطه با سابقه پزشکی او و علائم و نشانه‌های بیماری می‌پرسد.
البته علاوه‌بر پرسش در رابطه با سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی نیز صورت می‌گیرد و پزشک قسمت‌های برجسته در لگن، شکم، کمر و ساق پا بیمار را با دقت بررسی و فشار می‌دهد. همچنین ممکن است برای بررسی دامنه حرکتی بیمار لگن او را در جهت‌های مختلف حرکت داده و نحوه راه رفتن بیمار را بررسی کند.
در کنار تمام این موارد امکان تجویز آزمایشات پیچیده‌تری برای تشخیص مشکلات مربوط به لگن وجود دارد که یکی از مهم‌ترین این آزمایشات، تست FABER است. این تست معمولا برای مشکلات مربوط به مفصل ران استفاده می‌شود. بنابراین اگر فشاری که به عضلات و تاندون‌های لگن وارد می‌شود، باعث بروز بیماری‌هایی همچون بیماریهای مفصلی و لگنی شده باشد، با انجام تست FABER مشخص می‌شود.
نشانگان پیریفورمیس
علائم نشانگان پیریفورمیس به دلیل کوتاه شدن یا سفت شدن و گرفتگی عضله پیریفورمیس اتفاق می‌افتد. پیریفورمیس یک عضله کوچک است که در عمق لگن و باسن واقع شده است. زیرا عصب سیاتیک از زیر عضله پیریفورمیس عبور می‌کند، گرفتگی در این عضله می‌تواند فشاری بر روی عصب سیاتیک وارد کند و باعث درد در باسن و انتشار این درد به کمر و پشت ران شود. حدود ۶ درصد از دردهای سیاتیک به این نشانگان مرتبط می‌باشند، اما در این حالت، اختلال عصبی در اندام تحتانی وجود ندارد. این عارضه در ورزشکاران اسکی، تنیس و دوچرخه‌سواران بیشتر دیده می‌شود و در زنان نسبت به مردان شایع‌تر است. از عوامل موثر در این بیماری می‌توان به ورزش‌های غیراصولی، تغییرات در بیومکانیک لگن، ضربه به باسن و آسیب‌دیدگی عضله پیریفورمیس اشاره نمود. درد ناشی از نشانگان پیریفورمیس در اغلب موارد با بیدار شدن از خواب، ایستادن یا نشستن طولانی مدت، اجابت مزاج و فشار موضعی بر پشت باسن تشدید می‌شود. همچنین، با چرخش داخلی ران و نزدیک شدن آن به مرکز بدن، درد بیشتر می‌گراید.
فعالیت‌های ورزشی سنگین
فعالیت‌های ورزشی سنگین مانند فوتبال و دو، در صورت عدم داشتن آمادگی جسمانی کافی می‌توانند باعث بروز درد در ناحیه لگن شوند. تغییر در تمرینات روزانه و شروع فعالیت ورزشی جدید نیز ممکن است باعث شود فرد در معرض آسیب یا درد لگن قرار بگیرد. درد لگن پس از ورزش ممکن است ناشی از عوامل مختلفی از جمله التهاب بورس‌ها، تاندینوپاتی و آسیب به نوار خاصره‌ای درشت‌نی یا نوار متصل‌کننده لگن به استخوان درشت‌نی باشد.
التهاب سیاتیک
التهاب سیاتیک نیز یکی از عوامل اصلی درد لگن است که معمولاً با درد حاد و خنجری همراه است. این نوع درد از پایین کمر آغاز شده و به باسن، ناحیه جلویی و جانبی لگن، و پاها انتشار می‌یابد. همچنین، التهاب سیاتیک ممکن است با گزگز و بی‌حسی در انگشتان پا همراه باشد. علائم التهاب سیاتیک معمولاً هنگام بلند شدن از حالت نشسته و صاف کردن زانو تشدید می‌شود. عوامل مختلفی می‌توانند باعث این عارضه شوند، از جمله تنگی کانال نخاع، آرتروز ستون فقرات کمری، بیرون‌زدگی یا پارگی دیسک‌های بین مهره‌ای و گرفتگی عضلات پایین کمر.
بارداری
در دوران بارداری، میزان ترشح هورمون‌ها تغییر می‌کند و این تغییرات باعث شل شدن عضلات و لیگامان‌ها می‌شود تا مادر برای زایمان آماده شود. افزایش اندازه شکم و شل شدن لیگامان‌ها احتمال بروز درد لگن را افزایش می‌دهد. پارگی یا نیم‌پارگی غضروف محافظت‌کننده از مفصل لگن نیز از عوامل دیگر درد لگن در خانم‌های باردار است. همچنین، اعصاب محیطی ممکن است در این دوران ملتهب شده و درد لگن ایجاد کنند، از جمله عصب پوستی فمورال جانبی در ران. علاوه بر بارداری، تحریک این عصب ممکن است ناشی از پوشیدن لباس‌های تنگ و بیماری دیابت باشد و درد لگن را ایجاد کند.
فتق
فتق نیز یکی از عوامل دیگر درد لگن است که زمانی اتفاق می‌افتد که در محل اتصال عضلات دیواره شکم، ضعف یا پارگی وجود داشته باشد یا بخشی از یک ارگان از بافت اطراف خود بیرون بزند. فتق‌های شکمی می‌توانند باعث درد در ناحیه جلویی لگن شوند و در بارداری به دلیل فشار جنین بر شکم رایج هستند. همچنین، فتق فمورال یا کشاله ران نوع دیگری از فتق است که در کانال اطراف مفصل لگن ایجاد می‌شود و منجر به بروز درد می‌شود.
روش های کاهش فشار به عضلات و تاندون های ناحیه لگن
اختلال در عملکرد لگن و دردهای ناشی از فشار به عضلات و تاندون‌های این ناحیه می‌توانند شرایط زندگی بیمار را مختل کنند. بنابراین یادگیری راهکارهای بهبود این بیماری بسیار کمک‌کننده خواهند بود. در ادامه به برخی از روش‌های کاهش فشار به عضلات و تاندون‌های ناحیه لگن اشاره خواهیم نمود.
دارودرمانی
بسیاری از داروها به کنترل درد لگن و کاهش فشار به عضلات این ناحیه کمک می‌کنند. از رایج‌ترین داروها برای این مشکل می‌توان به مواردی همچون آسپیرین، داروهای ضدالتهاب و داروهای تعدیل‌کننده اشاره نمود.
تزریق استروئید
پزشکان معمولا از تزریق کورتیکواستروئیدها به‌منظور کاهش درد و التهاب و کاهش فشار تاندون‌ها استفاده می‌کنند. کورتیکواستروئیدها مستقیما به درون مفصل ران تزریق شده و خطر کمتری نسبت به عوارض جانبی کورتیکواستروئیدهای خوراکی خواهند داشت.
ابزارهای کمکی
استفاده از ابزارها و دیگر وسایل‌های کمکی می‌توانند به تسکین درد و کاهش فشار بر لگن نقش بسیار موثری داشته باشند. همچنین استفاده از کفی‌های طبی نیز می‌تواند تا حد زیادی فشار وارده به لگن را کاهش دهد. بهره‌مندی از یک کفش استاندارد و یک کفی مناسب از فشار و تخریب مفصل لگن جلوگیری می‌کند.
استراحت کردن
پزشک متخصص در صورت حاد نبودن مشکل فرد، به‌منظور کاهش فشار بر عضلات این ناحیه استراحت کردن را توصیه می‌کند. بنابراین برای افرادی که با راه رفتن یا دویدن در ناحیه لگن احساس درد می‌کنند، استراحت کردن یک روش مناسب و مفید محسوب می‌شود.
لیزر درمانی
در بسیاری از مواقع برای تقویت اندام‌ها و مفاصل اطراف لگن، از لیزر درمانی استفاده می‌شود. همچنین اگر فشار به عضلات ناحیه لگن منجر به درد و التهاب شود، استفاده از لیزر درمانی روش بسیار مناسبی خواهد بود. لیزر درمانی با استفاده از امواج صوتی یا اولتراسوند در روند ترمیم سلول‌ها بسیار موثر خواهد بود.
فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی
برای تقویت عضلات لگن و افزایش دامنه حرکتی، انجام تمرینات ورزشی و فیزیوتراپی بسیار مفید خواهد بود. در بسیاری از موارد ضعف و ناتوانی لگن با حرکات فیزیوتراپی قابل درمان بوده و فرد می‌تواند مجدد سلامت خود را بدست آورد. اگر شما نیز مبتلا به مشکلات لگنی شده‌اید، پیشنهاد می‌کنیم با مراجعه به یک مرکز فیزیوتراپی معتبر تمرینات و ورزش درمانی خود را آغاز کنید تا هرچه سریع‌تر سلامت خود را بدست آورید. مجموعه تخصصی فیزیوتراپی کیانپارس یک مرکز فیزیوتراپی مجهز و پیشرفته است که با برخورداری از فیزیوتراپیست های حرفه‌ای و ماهر از روش‌های درمانی بروز دنیا برای بهبود و درمان شما استفاده می‌کند.
این مجموعه بهترین کلینیک فیزیوتراپی در ایران و اهواز بوده که علاوه‌بر ارائه باکیفیت‌ترین خدمات در کلینیک، امکان انجام فیزیوتراپی در منزل را نیز برای شما عزیزان فراهم کرده است. تنها کافی است با هماهنگی‌های لازم درخواست اعزام فیزیوتراپیست‌های مجموعه را به منزل خود داشته باشید. حتی اگر از دیگر روش‌های درمانی نتیجه نگرفته‌اید و مجبور به جراحی شده‌اید، انجام فیزیوتراپی بعد از جراحی تعویض مفصل لگن امری ضروری خواهد بود و پس از آن به‌راحتی می‌توانید به فعالیت‌های روزمره خود بپردازید.
جمع بندی
فشار به عضلات و تاندون‌های ناحیه لگن باعث ایجاد بیماریهای مختلفی می‌شود و گاهی اوقات شرایط زندگی بیمار را مختل می‌کند. بنابراین کاهش این فشار و پیگیری درمان‌های غیرتهاجمی همچون فیزیوتراپی می‌تواند طول روند درمان شما کوتاه‌تر کند و بعد از مدتی به زندگی عادی خود بازگردید. اگر برای انجام درمان خود قصد مراجعه به فیزیوتراپی کیانپارس را داشتید، می‌توانید به رزرو نوبت فیزیوتراپی از طریق وب‌سایت این مجموعه اقدام نمایید. با توجه به اینکه مرکز فیزیوتراپی کیانپارس با انواع بیمه‌ها طرف قرارداد است، اگر شما تحت پوشش بیمه باشید، قیمت فیزیوتراپی برایتان بسیار مقرون‌به‌صرفه‌تر خواهد بود.
درمان دردهای لگنی
با توجه به عوامل مختلفی که در ایجاد درد لگنی نقش دارند، درمان مناسبی که به علت اصلی درد توجه کند، انتخاب می‌شود. در مواردی که خفیفی کوفتگی یا گرفتگی عضلات باشد، استراحت و درمان‌های ساده خانگی ممکن است کافی باشند، اما در صورت وجود آسیب جدی، نیاز به درمان‌های تخصصی‌تر است. پس از معاینه توسط پزشک و دریافت نظر قطعی ایشان درباره آسیب دیدگی، روش درمانی مشخص می‌شود. در موارد شدید درد لگنی، معمولاً بیمار از مسکن‌ها برای کاهش درد استفاده می‌کند، اما لازم است به خاطر داشته باشیم که مسکن‌ها تنها درد را تسکین می‌دهند و درمان واقعی را ارائه نمی‌دهند. در بسیاری از موارد، نادیده گرفتن درد و عدم درمان به موقع می‌تواند باعث پیشرفت بیماری شود.
انجام تمرین‌های فیزیوتراپی در خانه
ممکن است پزشک علاوه بر فیزیوتراپی، از شما بخواهد تا در طول دوره استراحت خود در خانه، برخی از تمرینات ورزشی را به‌صورت روزانه انجام دهید تا بهبود سریع‌تری داشته باشید. در این موقعیت، باید توجه داشته باشید که وضعیت هر فرد ممکن است متفاوت باشد و نباید به‌طور خودسرانه از تجربیات دیگران تقلید کنید یا برخی حرکات اختیاری را انجام دهید، زیرا این ممکن است باعث تشدید آسیب و درد لگن و پا شود. همچنین، باید به‌یاد داشته باشید که بی‌تحرکی کامل به دلیل درد لگن و پا بیش از دو روز، نه‌تنها به کاهش و بهبود آسیب کمکی نمی‌کند، بلکه ممکن است باعث تشدید آن شود.
درمان دردهای لگنی
با توجه به عوامل مختلفی که در ایجاد درد لگنی نقش دارند، درمان مناسبی که به علت اصلی درد توجه کند، انتخاب می‌شود. در مواردی که خفیفی کوفتگی یا گرفتگی عضلات باشد، استراحت و درمان‌های ساده خانگی ممکن است کافی باشند، اما در صورت وجود آسیب جدی، نیاز به درمان‌های تخصصی‌تر است. پس از معاینه توسط پزشک و دریافت نظر قطعی ایشان درباره آسیب دیدگی، روش درمانی مشخص می‌شود. در موارد شدید درد لگنی، معمولاً بیمار از مسکن‌ها برای کاهش درد استفاده می‌کند، اما لازم است به خاطر داشته باشیم که مسکن‌ها تنها درد را تسکین می‌دهند و درمان واقعی را ارائه نمی‌دهند. در بسیاری از موارد، نادیده گرفتن درد و عدم درمان به موقع می‌تواند باعث پیشرفت بیماری شود.
سوالات متداول
1- چه مواردی باعث فشار به عضلات و تاندون‌های ناحیه لگن می‌شود؟
نشستن برروی صندلی‌های کوتاه، حمل اجسام سنگین، اضافه وزن و بروز برخی بیماری‌ها باعث افزایش فشار به عضلات و تاندون‌های این ناحیه می‌شود.
2- آیا انجام تمرینات ورزشی برای کاهش فشار به عضلات و تاندون‌های ناحیه لگن موثر است؟
برای کاهش فشار لگن توصیه می‌کنیم ورزش‌هایی همچون شنا، پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری را انجام دهید؛ زیرا این ورزش‌ها فشار کف لگن را کاهش می‌دهند.
3- چه زمانی بعد از احساس فشار به عضلات لگن باید به پزشک مراجعه کنیم؟
درصورتی‌که علائم ادامه‌دار شدند و نشانه‌هایی همچون درد شدید، تورم ناگهانی و ناتوانی در حرکت دادن لگن یا تحمل وزن رخ داد، توصیه می‌شود در سریع‌ترین زمان ممکن به متخصص مراجعه کنید.
چگونه می‌توان از تکنیک‌های فیزیوتراپی در نقاحت بیمارانی با این مرض در قسمت گردن و شانه و دست و آرنج و بازو و مچ و پاهای جلو و پشت و کمر و ستون فقرات پایین و سینه و کمر و فیزیوتراپی پاها و بازوها و ساق پا و ستون فقرات میانی و باسن و ران هستند، بهره برد؟
آیا فیزیو تراپی می‌تواند در نقاحت بیمارانی با این مرض در قسمت گردن و شانه و دست و آرنج و بازو و مچ و پاهای جلو و پشت و کمر و ستون فقرات پایین و سینه و کمر و فیزیوتراپی پاها و بازوها و ساق پا و ستون فقرات میانی و باسن هستند، مفید باشد؟
چگونه فیزیوتراپی می‌تواند بهبودی عملکرد افراد مبتلا به مشکلات عضلانی و سیستم عصبی کمک کند و ب‌چه صورت می‌تواند به افزایش قدرت عضلات و توانایی حرکتی آنها کمک کند؟
چگونه می‌توان از تمرینات فیزیوتراپی در نقاحت بیمارانی با این مرض در قسمت صورت و گردن و شانه و دست و آرنج و بازو و مچ هستند، بهره برد؟
نقش فیزیوتراپی در درمان آرتروز چیست؟
چگونه می‌توان فیزیوتراپی را در مراحل بازگشت به ورزش بعد از آسیب‌های ورزشی موثر استفاده کرد؟