در بیماری نکروز آواسکولار، بافت استخوانی به علت خونرسانی ضعیف می‌میرد. در نتیجه استخوان ترک‌های نازکی برمی‌دارد و با گسترش این ترک‌ها، فرو میریزد. این بیماری عمدتاً در استخوان ران در ناحیه لگن بروز پیدا می‌کند اما امکان ایجاد آن نواحی دیگری مانند مچ دست، شانه، زانو، ساق پا، آرنج و فک نیز وجود دارد. این بیماری عمدتاً بین سن ۳۰ تا ۵۰ سالگی رخ می‌دهد اما ممکن است در هر شخصی با هر سنی به وجود بیاید.
تعریف بیماری نکروز آواسکولار
نکروز آواسکولار به بیان ساده به معنای مرگ بافت استخوانی به دلیل فقدان خونرسانی است. این وضعیت باعث ایجاد شکستگی‌های ریز استخوانی شده که در نهایت تمام بافت استخوانی را در بر می‌گیرد. مراحل اولیه این بیماری معمولاً هیچ نشانه یا علائم آشکاری ندارد اما به مرور زمان و با بدتر شدن وضعیت، با وارد شدن فشار به مفصل، درد احساس می‌شود. این درد ممکن است شدید یا خفیف باشد و به طور معمول در ناحیه ران و لگن احساس می‌شود. برخی از افراد ممکن است به نکروز آواسکولار دو طرفه مبتلا شوند؛ به این صورت در هر دو زانو این بیماری بروز پیدا کند.
علت نکروز آواسکولار
به طور کلی نکروز آواسکولار به علت کاهش یا قطع خونرسانی به استخوان رخ می‌دهد. کاهش جریان خون به دلایل مختلف اتفاق می‌افتد. وقوع آسیب دیدگی یا وارد شدن ضربه یکی از دلایلی است که سبب بروز این بیماری می‌شود. دررفتگی مفصل می‌توان به عروق خونی مجاور خود آسیب وارد کند. علاوه بر این مورد، روش‌های درمانی که علیه سرطان استفاده می‌شوند نیز می‌توانند باعث تضعیف استخوان و به وجود آمدن نکروز آواسکولار شوند. این مشکل به دلیل استفاده از تشعشعات در درمان سرطان رخ می‌دهد.
وجود چربی و کلسترول‌های مضر در عروق خونی نیز یکی از دلایل به وجود آمدن نکروز آواسکولار می‌باشد. چربی‌ها عروق خونی را تنگ می‌کنند و در نتیجه خون کمتری به استخوان‌ها می‌رسد. با کاهش خونرسانی، بافت استخوانی تضعیف شده و ترک های‌ریزی به وجود می‌آید. برخی بیماری‌ها مانند کم خونی داسی شکل نیز می‌توانند مقدار خونرسانی به استخوان‌ها را کاهش دهند. علاوه بر این مورد، وجود برخی بیماری‌ها نیز با نکروز آواسکولار ارتباط مستقیمی دارند. التهاب پانکراس، دیابت، ایدز و لوپوس اریتماتوز سیستمیک از این دست بیماری‌ها هستند.
درمان نکروز آواسکولار
چنانچه نکروز آواسکولار پیشرفت زیادی کرده باشد، مؤثرترین روش درمانی جراحی است؛ اما در مراحل ابتدایی بیماری می‌توان از فیزیوتراپی نیز در این زمینه کمک گرفت.
پیشگیری از ابتلا به بیماری نکروز آواسکولار
راهکار‌های مختلفی وجود دارند که احتمال ابتلا به بیماری نکروز آواسکولار را بسیار کاهش می‌دهند. مصرف الکل در طولانی مدت باعث ابتلا به این بیماری می‌شود، بنابراین باید مصرف آن محدود شود. بهتر است سطح کلسترول خون خود را همیشه پایین نگه دارید تا از تنگ شدن عروق خونی و کاهش خونرسانی به بافت اسخوان، جلوگیری شود. مصرف استروئید‌ها باید طبق برنامه تجویز شده پزشک صورت بگیرد زیرا مصرف بیش از اندازه آنها خطر ابتلا به نکروز آواسکولار را افزایش می‌دهد. از استعمال دخانیات نیز بپرهیزید زیرا احتمال بروز بیماری را افزایش می‌دهند.
جمع‌بندی
نکروز آواسکولار بیماری خطرناکی است که می‌تواند استخوان‌ها را تضعیف و شکننده کند. همین موضوع باعث می‌شود فرد از انجام ورزش و فعالیت‌های روزانه خود ناتوان بوده و در کل، کاهش کیفیت زندگی را تجربه کند. با تشخیص به موقع و به کارگیری روش‌های درمانی مناسب، می‌توان از گسترش و پیشرفت این بیماری جلوگیری نمود.
رزرو نوبت
در صورتی که مایلید نوبت دریافت کنید، کافی است به پایین صفحه مراجعه کرده و اطلاعات خود را به طور دقیق در فرم مربوطه وارد کنید. پس از تکمیل اطلاعات و ثبت فرم، کارشناسان ما در اسرع وقت با شما تماس خواهند گرفت.
سؤالات متداول
چه تعداد جلسات فیزیوتراپی برای بهبود سندرم نکروز آواسکولار نیاز است؟
تعداد جلسات بستگی به شدت بیماری داشته اما به طور کل برای درمان این بیماری به حدود چندین ماه فرایند درمانی مداوم نیاز خواهد بود.
هزینه جلسات فیزیوتراپی برای درمان نکروز آواسکولار چقدر است؟
هزینه درمان بستگی به تعداد جلسات دارد. برای اطلاع از قیمت هر جلسه فیزیوتراپی می‌توانید با کارشناسان تماس بگیرید.
چگونه فیزیوتراپی می‌تواند بهبودی عملکرد کودکان با اختلالات حرکتی و توسعه‌ای کمک کند و ب‌چه صورت می‌تواند کیفیت زندگی آنها را بهبود بخشد؟
چگونه می‌توان فرآیند فیزیوتراپی بعد از جراحی اندام‌ها را با دیگر روش‌های درمانی مانند تراپی‌های دستی و تزریقات ترکیبی ترکیب کرد تا بهترین نتایج به دست آید؟
آیا فیزیو تراپی می‌تواند در کمک به نقاحت بیمارانی با این مرض در قسمت دست و پاهای جلو و پشت و سینه و کمر و ستون فقرات پایین هستند، مفید باشد؟
چگونه می‌توان از فیزیوتراپی در نقاحت بیمارانی با این مرض در قسمت دست و فیزیوتراپی پاها و جلو و پشت و سینه و کمر و ستون فقرات پایین هستند، بهره برد؟
آیا فیزیو تراپی می‌تواند در نقاحت بیمارانی با این مرض در قسمت پا و کمر و ستون فقرات پایین هستند، مفید باشد؟
چطور می‌توان فیزیوتراپی را برای بهبود عملکرد بیمارانی با این مرض در قسمت زانو و ران هستند، به کار برد؟