تاندونیت آشیل پا چه علائم و نشانه هایی دارد؟

به‌طورکلی هر عارضه‌ای از علائم و نشانه‌های مخصوص به خود برخوردار است. اطلاع از علائم و نشانه‌های مربوط به هر بیماری به تشخیص و درمان سریع آن کمک می‌کند. عارضه تاندونیت آشیل نیز در صورت تشخیص سریع، به بیمار کمک موثری می‌کند و هرچه سریع‌تر در راستا درمان آن اقداماتی انجام می‌گیرد. برخی از مهم‌ترین نشانه‌های تاندونیت آشیل شامل موارد زیر است.

• احساس درد و خشکی در مچ پا به‌ویژه بعد از مدتی نشستن یا هنگام بیرون آمدن از تخت که با حرکت دادن پا و راه رفتن کم‌تر می‌شود یا از بین می‌رود.
• تورم خفیف یا برآمدگی کوچک در محل تاندون آشیل پا
• برآمدگی و ضخیم شدن تاندون آشیل
• شنیدن صدای کوبیدن یا ترکیدن
• مشکل داشتن در حرکت و فشار انگشتان پا هنگام راه رفتن
• احساس گرما در پشت ساق پا
• کاهش دامنه حرکتی در پا هنگام کشش

لازم به ذکر است احساس درد، ناراحتی و التهاب در تاندون آشیل هنگام دویدن یا راه رفتن مهم‌ترین نشانه‌های این بیماری محسوب می‌شود؛ اما برخی افراد هنگام ابتلا به تاندونیت آشیل دچار سفت شدن عضلات پا و کاهش دامنه حرکتی نیز می‌شوند. همچنین اگر عارضه از نوع تاندونیت به غیر از محل اتصال باشد ممکن است تورمی را در قسمت انتهای پشت پا مشاهده نمایید.

مهم ترین علل التهاب تاندون پا

تاندونیت آشیل معمولا ناشی از استرس مکرر به تاندون است و اغلب زمانی اتفاق می‌افتد که یک فشار بسیار بالا با سرعت زیاد به بدن وارد شود. به‌طورکلی فعالیت‌هایی که در طولانی‌مدت و به‌صورت مکرر انجام شوند، تاندون آشیل را تحت تاثیر قرار داده و باعث بروز التهاب در آن می‌شوند. علاوه‌بر موارد گفته‌شده عوامل زیر می‌توانند منجر به التهاب تاندونیت آشیل پا شوند.

• شروع تمرینات ورزشی بدون گرم کردن و نرمش‌های اولیه
• انجام ورزش‌هایی نظیر تنیس که نیاز به ایست‌های ناگهانی و تغییر مداوم مسیر دارند.
• پوشیدن کفش‌های نامناسب، قدیمی و غیراستاندارد
• پوشیدن مداوم و روزانه کفش‌های پاشنه بلند برای مدت‌زمان طولانی
• وارد کردن فشار به عضله ساق پا حین ورزش‌های تکرار شدنی و به‌طورکلی فعالیت‌های فیزیکی
• رشد اضافی استخوان در محل اتصال تاندون آشیل به استخوان پاشنه و ساییده شدن تاندون
• انجام تمرینات سنگین در مدت زمان کم
• تغییرات ناگهانی و زودهنگام روتین ورزشی و عدم انطباق بدن با آن
• کف پای صاف و نبود قوس در کف پا
• داشتن اضافه‌وزن و چاقی مفرط
• عدم انعطاف بدنی در ناحیه ساق پا

تاندونیت آشیل پا را چگونه تشخیص می دهند؟

تشخیص تاندونیت آشیل معمولا با انجام معاینه فیزیکی توسط پزشک در ناحیه پا و مچ پا آغاز می‌شود. پزشک با بررسی‌های دقیق به‌دنبال علائم تاندون همچون ضخیم شدن تاندون، تورم و خار پاشنه است. همچنین او سوالاتی را در ارتباط با درد و ورم در ناحیه ساق پا و پاشنه از شما خواهد پرسید. در کنار این موارد پزشک ممکن است از شما بخواهد که بر روی پاشنه پا بایستید تا بتواند محدوده حرکت و میزان انعطاف‌پذیری پا را بررسی کند. او با لمس کردن و فشار دادن نواحی موردنظر ناحیه اصلی مربوط به درد و ورم را شناسایی می‌کند. همچنین ممکن است به‌منظور تشخیص مطمئن‌تر انجام تست‌های زیر را برای بیمار تجویز نماید.

• رادیوگرافی: رادیوگرافی یکی از روش‌های تصویربرداری است که تصاویر دقیقی را از ناحیه پا و استخوان‌های آن به پزشک معالج ارائه می‌دهد. این روش در صورت وجود برجستگی استخوانی غیرطبیعی یا وجود هرگونه خار استخوانی مشخص می‌کند. همچنین رادیوگرافی ساده در نشان‌دادن رسوب غیرطبیعی کلسیم درون تاندون‌ها بسیار کمک‌کننده خواهد بود. پزشکان با استفاده از تصاویر رادیوگرافی به‌راحتی می‌توانند التهاب تاندون‌ها را تشخیص دهند.
• اسکن ام‌آر‌آی: با استفاده از اسکن‌های ام‌آر‌آی پزشکان می‌توانند پارگی تاندون آشیل یا التهاب در بافت‌های مجاور آن را شناسایی و تشخیص دهند.
• سونوگرافی: این روش می‌تواند میزان حرکت تاندون‌ها و آسیب‌های مرتبط با آن‌ها را شناسایی کند. همچنین تشخیص بیماری تاندونیت، ضخیم شدن و وجود التهاب در تاندون‌ها را نیز مشخص خواهد کرد.

روش های درمان التهاب تاندون آشیل

التهاب تاندون آشیل در اثر برخی آسیب‌های واردشده رخ می‌دهد. گاهی اوقات التهاب تاندون به‌دلیل پارگی بافت‌های اطراف بوده؛ اما در هر صورت اولین قدم برای کسب سلامت مجدد، اقدام برای درمان التهاب تاندون آشیل محسوب می‌شود. به این منظور راه‌های بسیار متفاوتی برای درمان تاندونیت وجود دارد. بسیاری از افرادی که به نوع خفیف این بیماری مبتلا شده‌اند، می‌توانند با استراحت طولانی‌مدت یا استفاده از برخی داروها التهاب ناشی از تاندونیت آشیل را کاهش دهند. البته در برخی مواقع نیز به‌دلیل وخامت وضعیت از روش‌های درمان تهاجمی‌تری همچون عمل جراحی استفاده می‌شود. به‌طورکلی پزشکان متخصص برای بهبود تاندونیت آشیل روش‌های درمانی زیر را به بیمار توصیه می‌کنند.

درمان‌ های خانگی

درمان‌های خانگی معمولا در عارضه تاندونیت آشیل موثر هستند. درمان‌های خانگی معمولا کارساز بوده و بعد از آن دیگر نیازی به عمل جراحی نخواهید داشت. اولین گام برای بهبود درد ناشی از التهاب تاندون، توقف یا کاهش فعالیتی است که باعث تشدید درد می‌شود. برای استراحت در منزل توصیه می‌کنیم صرفا ورزش‌هایی را انجام دهید که فشار کمتری به پاها وارد می‌کنند. همچنین پیشنهاد می‌شود برای پیاده‌روی از عصا استفاده کنید تا به تاندون‌های پا فشار وارد نشود. در کنار استراحت دادن به تاندون آشیل باید آن‌ها را با استفاده از بانداژها و نوارهای ورزشی مخصوص ببندید. انجام این کار از التهاب بیشتر تاندون جلوگیری می‌کند. البته توجه داشته باشید از بستن محکم ساق پای خود خودداری کنید؛ چراکه باعث انسداد جریان خون خواهد شد.

یکی دیگر از راهکارهای کاهش التهاب تاندون آشیل، بالا نگه‌داشتن پاها است. برای انجام این کار ابتدا دراز بکشید و چند بالش زیر پای خود قرار دهید تا پاها بالاتر از قفسه سینه قرار گیرند. با بالا نگه‌داشتن پاها خون به‌سرعت به سمت قلب حرکت کرده و در بهبود التهاب تاندون آشیل بسیار موثر است. بسیاری از پزشکان به‌منظور از بین بردن التهاب و ورم ناشی از التهاب تاندون آشیل، استفاده از یخ را توصیه می‌کنند. به‌منظور استفاده از یخ چند تکه تخته یخ را درون کیسه‌ای پلاستیکی قرار دهید و سپس آن را داخل پارچه‌ای بگذارید. پارچه حاوی یخ‌ها را روی ساق پا و تاندون آشیل به مدت 15 الی 20 دقیقه قرار دهید.

استفاده از داروها

داروهایی مانند ناپروکسن و ایبوپروفن درد و تورم را تا حد زیادی کاهش می‌دهد. توجه داشته باشید که این داروها ضخامت تاندون تحلیل رفته را کاهش نمی‌دهند. داروها فقط برای کاهش درد و التهاب ناشی از تاندون آشیل تجویز می‌شوند؛ بنابراین هیچ دارویی برای درمان قطعی این بیماری وجود نداشته و باعث تسریع روند بهبودی نخواهد شد.

کورتیکواستروئیدها

در مواقعی که درد غیرقابل‌تحمل است یا کارایی پا به‌اندازه زیادی افت پیدا کرده، تجویز کورتیکواستروئیدها توصیه می‌شود. کورتیزون نوعی داروی ضد التهابی قوی است که به داخل تاندون آشیل تزریق می‌شود. البته این روش به‌ندرت توصیه می‌شود؛ چراکه گاهی اوقات باعث پارگی تاندون خواهد شد.